-
1 stracić
* * *pf.1. (= nie mieć już więcej) lose; stracić cierpliwość do kogoś lose one's patience with sb; stracić cnotę/dziewictwo lose one's cherry/virginity; stracić energię l. zapał run out of gas; stracić głowę dla kogoś be swept off one's feet by sb, fall for sb; stracić z czymś kontakt lose touch of sth; stracić matkę lose one's mother; stracić posadę lose one's job; stracić liście ( o drzewie na jesieni) shed leaves; stracić na wadze lose weight; stracić orientację lose one's bearings; stracić panowanie nad sobą blow a fuse, go off at the deep end; stracić panowanie nad samochodem lose control of the car; kierowca stracił panowanie nad samochodem the car went out of control; stracić równowagę lose one's balance; stracić życie lose one's life; (= polec) perish; stracić rachubę czasu lose the track of time; stracić twarz lose one's face; stracić urodę lose one's looks; stracić wątek lose one's train of thought; stracić grunt pod nogami have the ground taken l. cut from under one's feet; stracić kogoś z oczu lose track of sb; stracić pokarm stop l. cease milking; stracić rozum l. głowę lose one's head; stracić władzę fall from power.2. (= nie zarobić) lose; stracić na akcjach sink capital l. money in shares; niech stracę! my loss!, never mind (the loss)!, what the hell!3. (= nie wykorzystać) waste; (= roztrwonić) squander; stracić okazję/szansę waste an opportunity/a chance.4. (= stać się gorszym) lose; stracić na sile (np. o burzy) abate; stracić na atrakcyjności lose in attractiveness, become less attractive; stracić w czyichś oczach come down in sb's opinion.5. ( skazanego na śmierć) execute, put to death.pf.1. disappear, vanish; stracić się z oczu (= przestać się widzieć) lose sight of each other l. one another.2. (= przestać się kontaktować) lose track of each other l. one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stracić
-
2 stra|cić
pf Ⅰ vt 1. (przestać mieć) to lose [posadę, ząb, przyjaciół]- stracić bliską osobę to lose sb close- stracić szacunek dla kogoś/czegoś to lose respect for sb/sth- stracić czyjś szacunek to lose sb’s respect- stracić słuch/głos/życie to lose one’s hearing/voice/life- stracić pamięć to lose one’s memory- stracić władzę w nogach/dużo krwi to lose the use of one’s legs/a lot of blood- stracić dobrą figurę to lose one’s figure- stracić kontakt z kimś to lose touch with sb- miejsce pracy straci 100 osób a hundred jobs will be lost- powieść wiele straciła w tłumaczeniu the novel lost a lot in translation- najwięcej stracą rolnicy the biggest losers will be farmers- partia straciła wiele głosów w wyborach the party suffered heavy losses in the election ⇒ tracić2. (zmarnować) to lose- stracić okazję/szansę to miss an opportunity/chance ⇒ tracić3. (wykonać wyrok śmierci) to execute- został skazany na śmierć i stracony he was sentenced to death and executed- został stracony na krześle elektrycznym he was executed by electric chairⅡ vi (stać się gorszym) to lose- okolica wiele straciła the place lost a lot (of its beauty/attraction)- stracił na humorze na wieść o wyniku his spirits sank when he heard the result ⇒ tracićⅢ stracić się przest. (zniknąć) to disappear into thin air, to become lost- stracić się w świecie to be lost to the world■ stracić orientację to lose orientation- stracić energię to run out of steam- stracić głowę to lose one’s head- stracić głowę dla kogoś to fall for sb, to fall head over heels for sb- stracić kogoś/coś z oczu to lose sight of sb/sth- stracić na wadze to lose weight- stracił pięć kilogramów he lost five kilos- stracić panowanie nad pojazdem to lose control of a vehicle- stracić panowanie nad sobą a. nad nerwami to lose one’s composure- stracić poczucie rzeczywistości to lose one’s grip on reality- stracić pokarm a. mleko to lose one’s milk- stracić rozum to lose one’s mind- stracić serce do kogoś/czegoś to be disillusioned with sb/sth- stracić się z oczu to lose sight of each other- stracić w czyichś oczach to go down in sb’s estimation- stracić wątek to lose the thread- niech stracę easy come, easy go!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stra|cić
-
3 ty|ł
Ⅰ m (G tyłu) 1. (tylna część) (domu, samochodu, pochodu, mebla) the rear; (ciała, ubioru, przedmiotu) the back- suknia z tyłu zapinana na zamek/wiązana a dress with a zip fastener/tied at the back- włożyć sweter/koszulkę tył a. tyłem na przód to put on a jumper/T-shirt back to front GB a. backwards US- siedzieć/stać tyłem do okna to sit/stand with one’s back to a window- posuwać się/iść tyłem to walk backward(s)- wjechał tyłem do garażu he backed a. reversed a car into a garage- czytać/pisać wyrazy od tyłu to read/write words backwards2. sgt (przestrzeń) back, rear- ogród z tyłu domu a garden at the back a. rear of a house- spojrzeć do tyłu to glance backward(s), to look back- odrzucić do tyłu głowę/włosy to toss one’s head/hair- szedł w tyle za innymi he walked behind the others- kiwać się w przód i w tył to rock to and fro a. backwards and forwards- zbliżyć się/zaatakować od tyłu to approach/attack from behind- zrobił krok w tył he took a step backwards, he stepped backwards- w tył zwrot! about turn! GB, about face! US- żołnierze wykonali w tył zwrot soldiers did an about-turn GB a. about-face USⅡ tyły plt 1. (zaplecze) the rear (+ v sg)- na tyłach fabryki/sklepu at the rear of a factory/store2. Wojsk. (teren, armia za frontem) the rear (+ v sg) 3. pot. (zaległości) zaczynam mieć a. robią mi się tyły w pracy I’m getting behind with my work- zawsze mamy tyły w płaceniu rachunków we’re always behind with (paying) the bills- on jest stale do tyłu z robotą/płaceniem czynszu he’s always behind with his work/the rent- być w tyle (być gorszym) to fall behind, to lag behind- w porównaniu do innych jesteśmy bardzo w tyle compared with the others, we have fallen way behind- podać tył książk. (uciec) to be in flightThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ty|ł
См. также в других словарях:
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
pogorszyć — dk VIb, pogorszyćszę, pogorszyćszysz, pogorszyćgorsz, pogorszyćszył, pogorszyćszony pogarszać ndk I, pogorszyćam, pogorszyćasz, pogorszyćają, pogorszyćaj, pogorszyćał, pogorszyćany «uczynić coś gorszym» Swym wystąpieniem pogorszył sprawę.… … Słownik języka polskiego
zepsuć — dk Xa, zepsućpsuję, zepsućpsujesz, zepsućpsuj, zepsućpsuł, zepsućpsuty 1. «uszkodzić, zniszczyć coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; popsuć» Zepsuć instrument, maszynę, samochód. Deszcz zepsuł drogę. ∆ Zepsute jedzenie, produkty… … Słownik języka polskiego
popsuć — dk Xa, popsućpsuję, popsućpsujesz, popsućpsuj, popsućpsuł, popsućpsuty 1. «zniszczyć, uszkodzić coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; zepsuć» Popsuć maszynę. Deszcze popsuły drogę. Dziecko popsuło wszystkie zabawki. ◊ Popsuć (sobie)… … Słownik języka polskiego